WIĘŹBY DACHOWE
Konstrukcja dachu z drewnianym szkieletem opartym na słupach. Rola i sposób działania poszczególnych elementów.
W przypadku dachu o dużym nachyleniu (z poddaszem) można wybrać konstrukcję nośną w postaci drewnianego szkieletu opartego na słupach, która jest zalecana w budynkach z nośnymi ścianami z cegły lub betonu komórkowego (gazobetonu).
Więźba dachowa to zintegrowany system elementów nośnych i usztywniających dachu, którego głównym zadaniem jest przenoszenie ciężaru pokrycia dachowego oraz obciążeń tymczasowych, takich jak śnieg, wiatr czy ciężar osób. Obciążenia te są przekazywane na elementy nośne budynku (strop, ściany itp.).
Elementy dachu z drewnianą konstrukcją szkieletową to:
Łaty (deskowanie wstępne):
Bezpośrednie podłoże pod samonośne pokrycia dachowe (np. dachówkę lub różnego rodzaju płyty).
Deskowanie:
Warstwa desek drewnianych, z przerwami lub bez, o szerokości do 12 cm, stanowi podłoże pod niesamonośne pokrycia dachowe (np. papę bitumiczną lub blachę).
Krokwie:
Prostokątne belki ułożone wzdłuż najbardziej stromych linii połaci dachowych, służące jako podłoże pod łaty lub deskowanie.
Płatwie:
Poziome belki o przekroju prostokątnym lub okrągłym, służące jako podparcie dla krokwi. Płatwie opierają się bezpośrednio na pionowych elementach nośnych dachu lub na węzłach kratownic. Płatew przy okapie (okapowa) nazywana jest również „cosoroaba”.
Słupy:
Pionowe lub lekko pochylone elementy nośne o przekroju prostokątnym (kwadratowym) lub okrągłym, które przenoszą obciążenia z płatwi na konstrukcję nośną budynku (stropy, belki).
Ściągi:
Elementy usztywniające konstrukcję dachu, rozmieszczone zarówno wzdłuż, jak i w poprzek dachu. Wykonane są z pary łat, desek lub drewnianych elementów półokrągłych, montowanych poziomo.
Zastrzały:
Skośnie ustawione elementy usztywniające, zapewniające stabilność konstrukcji zarówno w kierunku podłużnym, jak i poprzecznym. Mogą mieć przekrój prostokątny lub okrągły.
Podkładki / punkty podparcia:
Krótkie, pomocnicze elementy z drewnianych klocków lub odcinków belek, umieszczone pod słupami, mające na celu zwiększenie powierzchni podparcia i lepsze rozłożenie obciążeń na strop. W niektórych przypadkach zamiast krótkich podkładek stosuje się długie belki ułożone pod szeregiem słupów, tworzące razem z krokwiami trójkąt.